مکانیسم جذب زیستی فلز نیکل از پسابهای آلوده به‌وسیله باکتری Bacillus sp. Strain MGL-75

در این مقاله باکتری باسیلوس Bacillus sp. Strain MGL-75 از کارخانه آب فلز کاری تهران جدا شد و به‌عنوان جاذب بیولوژیک برای جذب زیستی فلز نیکل در راکتور بچ مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایش‌های اولیه، سینتیک و ایزوترم جذب نیکل در اسیدیته حدود 5/6 انجام شد. ایزوترم جذب به‌وسیله معادله لانگمیر و فروندلیچ صورت گرفت. زمان تعادل در حدود 5 دقیقه بود که بیشینه میزان جذب فلز نیکل به‌وسیله باکتری مذکور 52/0 میلی‌مول بر گرم وزن خشک سلول است. نقطه دارای بار صفر پروتون ( PZNPC) در pH برابر 7/5 به‌دست آمد. با استفاده از روش برون‌زایی گروههای pka داخلی مقادیر pka1= 4.4، pka2= 6.9 و pka2= 11.2 حاصل گردید. مکانیسم جذب از نوع تبادل یونی بود. میزان 80 درصد جذب، غیر وابسته به متابولیسم و حدود 20 درصد وابسته به متابولیسم است. اثر اتوکلاو، 2و4- دی‌نیترو- فنل، سدیم آزید بر روی جذب، مورد مطالعه قرار گرفت. اثر عوامل رهاساز مانند اسیداستیک و اسیدکلریدریک بر رهاسازی یون نیکل بررسی شد. سپس اثر اسیدیته بر روی جذب فلز نیکل مورد بررسی قرار گرفت. این نتایج نشان می‌دهد، باسیلوس مورد مطالعه کاندیدای مناسبی برای حذف فلز نیکل از محلولهای آلوده در راکتور است.